POEMAS PARA A VENDIMA

Dende o Equipo de Normalización Lingüistica, lévase a cabo , dende fai xa anos, a recolleita de refráns, adiviñas, receitas...relacionados co outono e as súas festas.Todo o noso alumnado comenza a investigar neste tempo preguntando aos seus pais e nais, avós e avoas...Os resultados seguen sendo moi bos.

Hoxe propoñémosvos a lectura de varios poemas relacionados con esta época.

AS UVAS

Os ananos do outono
pintan as uvas.

Os rapaces axexan
as máis maduras.

Tamén os gorrións
revoan entre as cepas
de dous en dous.

Pura Vázquez

O libro dos cen poemas –Xosé María Álvarez Cáccamo /Marisa Nuñez

DESPOIS DE VENDIMAR

No carro ven a tinalla, cheiña a non poder máis;
detrás, as vendimadoras, a rir, collidas das mans.

O carro ven derradeiro, chirra que te chirrarás.
e por riba do rinchido rompe unha moza a cantar:
lévame no carro , leva,
carreteiriño das uvas;
lévame no carro , leva comerei das máis maduras.

Recollen a copra os pinos de vagoroso fungar,
os pinos rexos, trufantes de agres salseiros do mar.
costa arriba , costa abaixo, o carro chirra ó compás
e o cantar brinca de novo engadido no alalá:

Carreteiriño das uvas
déixame subir ao carro;
carreteiriño das uvas
eiche pagar o traballo.

Terra do Salnés , outono. A caída do serán .
Os carros na corredoira, chirra que te chirrarás.

Ramón Cabanillas ( adicado ás vendimadoras do val do Salnés)