![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdNLmK_QbQMm-UQ5ZHEaatBf3croQ7JJxPICQqj-bpOfF8e8gkuAlJSIkfnqkv98EvYwaILpDR3Ivmgm9FvtUGGo6yIpfz0K64RHWljPlPKvQkI_BUf6AO0zxy5BKcedOfh2YEHixA8e5L/s320/imagesCA08W1ON.jpg)
Érase unha vez unha árbore chamada Limoeiro. Tiña uns amigos, un arbusto chamado Hibisco e unha planta chamada Trébol. Un día, paseaba polo campo, unha nena que se atopou a trébol, e como ela oira que daban boa sorte, levouno para a súa casa. Hibisco deuse de conta daquel rapto, e oía a Trébol pedir axuda, na linguaxe das plantas, pero non puido facer nada por salvalo. Pasaban os días e Trébol estrañaba aos seus amigos e intentou fuxir. Saíu da maceta na que estaba plantado pero... pronto comezou a sentirse débil, non tiña sales minerais, nin auga, aínda que si demasiada luz solar. Conseguíu chegar ata o bosque e alí, nun curruncho quedou desfalecido. Limoeiro, viu a Trébol e coas súas ramas colleuno e meteuno de novo na terra. Trébol deuse de conta de que os amigos e a saúde son o primeiro.
Leire Bayona Díaz
No hay comentarios:
Publicar un comentario